"Brandend zand" als titel maar het had net zo goed: "Nooit hetzelfde in Kijkduin" kunnen heten.
Nederland heeft 19 juli vakantie en er is sprake van een extreem warme dag (32-35 graden). Wat doe je dan: verkoeling zoeken aan de kust. Laat er op diezelfde dag nu net ook de Beachchallenge plaatsvinden in Kijkduin.
Wat zwemmen in de Noordzee, dan met de mtb over het strand en puinduinen om afsluitend een crossloop over wederom strand en duinen te doen. In de vele jaren dat de Beachchallenge bestaat is er alleen vanwege onweer een aanpassing ter plaatse geweest. Nu werd er, door de hoge temperaturen en de enorme toeloop van "badgasten", een behoorlijk beroep gedaan op de flexibiliteit en daadkracht van de organisatie. Om de confrontatie op het strand met de badgasten niet aan te hoeven gaan werden de fiets- en looppassages daar weggehaald. Helaas werd het gedurende de short distance al duidelijk dat de verkeersregelaars in de Puinduinen een ongelijke strijd aan moesten gaan met een aantal assertieve en soms ook agressieve badgasten. In het kader van 'veiligheid gaat voor alles' werd er besloten om de triathlon om te zetten tot een zeezwemloop. Eerst een rondje van één km zwemmen dan met wetsuit en badmuts over het strand rennen om dan weer het water in te duiken voor de 2e ronde zwemmen van 500m daarna wetsuit uit, badmuts af en loopschoenen aan en 4km ploegen door duinzand. Eigenlijk was het een dubbele zwem-loop.
Ondanks de sportieve teleurstelling dat het mtb deel eruit gehaald werd had iedereen begrip voor de organisatie. We waren er nu toch dus knallen maar.
Zwemstart ging zo strak dat we het startschot niet gehoord hebben. Direct al lekker vrij en kwam goed in mijn slagritme. Erik Wolsing, Glenn Wesseling, Jarrich van Woersem en Rob Barel gingen te hard voor me. Met een groepje van drie man bleven we mooi bij elkaar liggen. De overgang van zwemmen naar de landlap van een dikke 200m is nooit mijn favoriete ding geweest. De eerste meters willen wel, maar dan spuit het lactaat uit je oren. Om nog niet eens te praten over het max hartslag te rennen in 5mm dik neopreen wetsuit bij een temperatuur van ruim dertig graden. Gelukkig was ik niet de enigste en kon zelfs nog een concullega inhalen. De tweede ronde zwemmen ging relaxed. Als 5e uit het water op een minuut van Jarrich, Glenn en Erik maar op slechts 10 sec van Rob.
Met een matige wissel (pak zat ongeveer vacuüm) wat seconden verloren en proberen met het lopen mijn tempo te vinden. Tempo zat er bij de rikketik ook behoorlijk in.
Achter het hotel kon ik de hartslag weer redelijk in de wedstrijdmodus krijgen. Nu kwestie van gas geven en zorg dragen dat de snellere lopers me niet al te snel op zouden rapen. Het lopen ging goed. Was zelfs in staat om in te lopen op Glenn en Erik. Bleef uiteindelijk op een 5e stek overall hangen en 1e H40.
Voor het eerst dat ik bij een wedstrijd langer aan het zwemmen was dan aan het lopen.
In dat kader past de titel "Nooit hetzelfde in Kijkduin" eigenlijk beter.
Uitslagen
Nederland heeft 19 juli vakantie en er is sprake van een extreem warme dag (32-35 graden). Wat doe je dan: verkoeling zoeken aan de kust. Laat er op diezelfde dag nu net ook de Beachchallenge plaatsvinden in Kijkduin.
Wat zwemmen in de Noordzee, dan met de mtb over het strand en puinduinen om afsluitend een crossloop over wederom strand en duinen te doen. In de vele jaren dat de Beachchallenge bestaat is er alleen vanwege onweer een aanpassing ter plaatse geweest. Nu werd er, door de hoge temperaturen en de enorme toeloop van "badgasten", een behoorlijk beroep gedaan op de flexibiliteit en daadkracht van de organisatie. Om de confrontatie op het strand met de badgasten niet aan te hoeven gaan werden de fiets- en looppassages daar weggehaald. Helaas werd het gedurende de short distance al duidelijk dat de verkeersregelaars in de Puinduinen een ongelijke strijd aan moesten gaan met een aantal assertieve en soms ook agressieve badgasten. In het kader van 'veiligheid gaat voor alles' werd er besloten om de triathlon om te zetten tot een zeezwemloop. Eerst een rondje van één km zwemmen dan met wetsuit en badmuts over het strand rennen om dan weer het water in te duiken voor de 2e ronde zwemmen van 500m daarna wetsuit uit, badmuts af en loopschoenen aan en 4km ploegen door duinzand. Eigenlijk was het een dubbele zwem-loop.
Ondanks de sportieve teleurstelling dat het mtb deel eruit gehaald werd had iedereen begrip voor de organisatie. We waren er nu toch dus knallen maar.
Zwemstart ging zo strak dat we het startschot niet gehoord hebben. Direct al lekker vrij en kwam goed in mijn slagritme. Erik Wolsing, Glenn Wesseling, Jarrich van Woersem en Rob Barel gingen te hard voor me. Met een groepje van drie man bleven we mooi bij elkaar liggen. De overgang van zwemmen naar de landlap van een dikke 200m is nooit mijn favoriete ding geweest. De eerste meters willen wel, maar dan spuit het lactaat uit je oren. Om nog niet eens te praten over het max hartslag te rennen in 5mm dik neopreen wetsuit bij een temperatuur van ruim dertig graden. Gelukkig was ik niet de enigste en kon zelfs nog een concullega inhalen. De tweede ronde zwemmen ging relaxed. Als 5e uit het water op een minuut van Jarrich, Glenn en Erik maar op slechts 10 sec van Rob. Met een matige wissel (pak zat ongeveer vacuüm) wat seconden verloren en proberen met het lopen mijn tempo te vinden. Tempo zat er bij de rikketik ook behoorlijk in.
Achter het hotel kon ik de hartslag weer redelijk in de wedstrijdmodus krijgen. Nu kwestie van gas geven en zorg dragen dat de snellere lopers me niet al te snel op zouden rapen. Het lopen ging goed. Was zelfs in staat om in te lopen op Glenn en Erik. Bleef uiteindelijk op een 5e stek overall hangen en 1e H40.
Voor het eerst dat ik bij een wedstrijd langer aan het zwemmen was dan aan het lopen.
In dat kader past de titel "Nooit hetzelfde in Kijkduin" eigenlijk beter.
Uitslagen
Hallo Johan, vandaag een paar Hoka schoenen gekocht bij Tri Run in Hilversum! Dank je wel voor je spontane en vooral positieve bijdrage, die heeft mij het laatste zetje gegeven om tot aankoop over te gaan.
BeantwoordenVerwijderenHeel, heel misschien breekt er nu een tijd aan dat ik je een stukje kan bijhouden :}